URL چیست؟

URL چیست؟ URL مخفف عبارت Uniform Resource Locator است و به معنی “مکان‌یاب منبع یکسان” است. رشته‌ای از کاراکترها است که برای شناسایی یک منبع خاص در شبکه، مانند یک صفحه وب، تصویر یا ویدئو، استفاده می‌شود.

کاربرد و ساختار URL

از کاربردهای URL میتوان به شناسایی منابع در اینترنت، دسترسی به منابع، دسترسی به منابع و سئو اشاره کرد که به بررسی آنها می‌پردازیم.

کاربرد URL

دسترسی به منابع:

• URLها برای دسترسی به صفحات وب، تصاویر، ویدئوها و سایر منابع در شبکه استفاده می‌شوند.
• برای مثال، می‌توانید از URL زیر برای دسترسی به صفحه اصلی ویکی‌پدیا استفاده کنید:

https://fa.wikipedia.org/wiki/صفحه_اصلی

اشتراک‌گذاری منابع:

• می‌توانید URLها را با دیگران به اشتراک بگذارید تا آنها به راحتی به همان منابع دسترسی پیدا کنند.
• برای مثال، می‌توانید URL یک مقاله جالب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

ایجاد پیوندها:

• URLها برای ایجاد پیوند بین صفحات وب و سایر منابع استفاده می‌شوند.
• برای مثال، می‌توانید در یک پست وبلاگ به یک صفحه وب دیگر پیوند دهید.

سئو:

• URLها برای بهینه‌سازی موتور جستجو (SEO) صفحات وب شما استفاده می‌شوند.
• برای مثال، می‌توانید از کلمات کلیدی در URL صفحات وب خود استفاده کنید تا رتبه آنها در نتایج جستجو افزایش یابد.

کاربردهای دیگر:

• URLها می‌توانند برای دانلود فایل‌ها، ارسال ایمیل، و انجام سایر اقدامات در شبکه استفاده شوند.

ساختار URL

یک URL (مخفف Uniform Resource Locator) از چند بخش اصلی تشکیل شده است که با هم کار می کنند تا مکان یک منبع خاص را در اینترنت مشخص کنند. بیایید به هر بخش و نقش آن در هدایت شما به منبع مورد نظر نگاهی بیندازیم:

1. پروتکل (Protocol):

پروتکل نوع ارتباطی است که برای دسترسی به منبع استفاده می شود. رایج ترین پروتکل ها عبارتند از:

• HTTP (Hypertext Transfer Protocol): برای انتقال صفحات وب و سایر منابع وب به مرورگر شما استفاده می شود.
• HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure): نسخه امن HTTP است که از رمزگذاری برای محافظت از داده ها در حین انتقال استفاده می کند و برای صفحات وب حساس مانند ورود به حساب یا تراکنش های مالی استفاده می شود.
• FTP (File Transfer Protocol): برای انتقال فایل بین رایانه شما و یک سرور استفاده می شود.
• SMTP (Simple Mail Transfer Protocol): برای ارسال ایمیل استفاده می شود.

2. نام دامنه (Domain Name):

نام دامنه آدرس قابل خواندن توسط انسان برای یک وب سایت خاص است. این نام به مجموعه ای از اعداد به نام آدرس IP ترجمه می شود که رایانه ها برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می کنند. به عنوان مثال، در URL “https://www.google.com/search?q=URL”، نام دامنه “[invalid URL removed]” است.

3. زیر دامنه (Subdomain) (اختیاری):

یک زیر دامنه بخشی از نام دامنه اصلی است که برای سازماندهی محتوای یک وب سایت بزرگتر استفاده می شود. به عنوان مثال، در URL “[invalid URL removed]”، “mail” یک زیر دامنه است که به طور خاص برای سرویس ایمیل Google استفاده می شود.

4. مسیر (Path):

مسیر محل خاص منبع را در وب سایت نشان می دهد. این بخش بعد از نام دامنه و جدا شده با یک اسلش “/” قرار می گیرد. مسیر اغلب نشان دهنده ساختار درختی وب سایت است و به مرورگر شما می گوید که برای یافتن منبع خاص به کدام پوشه ها در وب سایت باید برود. به عنوان مثال، در URL “https://www.google.com/search?q=URL”، مسیر “/search” نشان می دهد که منبع در پوشه “search” وب سایت قرار دارد.

5. پارامترها (Parameters) (اختیاری):

پارامترها اطلاعات اضافی را در مورد منبع ارائه می دهند. آنها معمولاً بعد از مسیر و جدا شده با علامت سوال (“?”) قرار می گیرند و به صورت جفت کلید-مقدار (“key=value”) سازماندهی می شوند. به عنوان مثال، در URL “https://www.google.com/search?q=URL”، پارامتر “q=URL” به موتور جستجوی گوگل می گوید که کاربر در حال جستجوی کلمه “URL” است.

6. قطعه (Fragment) (اختیاری):

قطعه قسمتی از URL است که برای اشاره به یک بخش خاص در یک منبع مانند یک صفحه وب استفاده می شود. قطعه معمولاً بعد از علامت هشت (“#”) قرار می گیرد و بر خلاف سایر قسمت های URL بر روی نحوه انتقال یا نمایش منبع توسط سرور تأثیری ندارد. به عنوان مثال، در URL “[invalid URL removed]” قطعه “#History” به مرورگر شما می گوید که هنگام بارگیری صفحه به بخش “History” آن صفحه وب برود.

مثال:

بیایید دوباره به URL”https://www.google.com/search?q=URL” نگاه کنیم و اجزای مختلف آن را با هم ترکیب کنیم:

• پروتکل: HTTPS
• نام دامنه: [invalid URL removed]
• مسیر: /search
• پارامتر: q=URL

نکات:

• URLها به حروف کوچک و بزرگ حساس هستند.
• URLها باید به طور دقیق تایپ شوند.
• URLها می‌توانند شامل علامت‌های خاص مانند /، ?، & و # باشند.

برای آموزش طراحی سایت از مبتدی تا حرفه‌ای در زمینه html و css به شما پیشنهاد می‌کنیم مقالات این دسته را در سایت آکادمی بین‌المللی دویکس مطالعه کنید.

تاریخچه URL

شاید بارها برای شما پیش آمده باشد که از خود سوال کنید URL چیست؟ URLها در اواخر دهه 1980 به عنوان بخشی از پروتکل HTTP توسعه یافتند. قبل از URLها، از روش‌های دیگری مانند نام‌های عددی برای شناسایی منابع در اینترنت استفاده می‌شد. URLها به دلیل سادگی و خوانایی انسان، به سرعت به روش استاندارد برای شناسایی منابع در اینترنت تبدیل شدند.

انواع URL:

• URLهای مطلق: URLهای مطلق شامل تمام اطلاعات لازم برای دسترسی به یک منبع هستند، مانند پروتکل، نام دامنه و مسیر.
• URLهای نسبی: URLهای نسبی شامل اطلاعات کامل برای دسترسی به یک منبع نیستند. آنها به URL فعلی در مرورگر وب شما وابسته هستند.
• URLهای ثابت: URLهای ثابت به طور دائمی تغییر نمی‌کنند. آنها برای منابعی مانند صفحات وب استاتیک استفاده می‌شوند.
• URLهای پویا: URLهای پویا می‌توانند به طور پویا توسط سرور وب ایجاد شوند. آنها برای منابعی مانند صفحات وب با محتوای متغیر استفاده می‌شوند.

نکات مربوط به URL:

• URLها به حروف کوچک و بزرگ حساس هستند.
• URLها باید به طور دقیق تایپ شوند.
• URLها می‌توانند شامل علامت‌های خاص مانند /، ?، & و # باشند.
• URLها می‌توانند رمزگذاری شوند.